Ik ken Leo Boer van Scheepswerf Boer sinds begin 80-er jaren. Hij bouwt voor mij een 15-meter zeiljacht waarmee ik rond de wereld vaar. Wij delen dezelfde passie: de liefde voor het water. In 1987 lijd ik schipbreuk, en na terugkomst in Nederland bouw ik een nieuw jacht.

Als journalist schrijf ik honderden artikelen, als auteur publiceer ik 13 boeken en als zakelijk consultant ontwikkel ik kapitaalintensieve projecten in Zuid Afrika en Nigeria. 

Leo Boer en ik maken plannen om de route na te varen, die Leo in zijn jonge jaren als marinier aan boord van het Nederlandse vliegkampschip Karel Doorman aflegt.

In 2009 strandt de sleep van Leo Boer, “Margaret”, op de rotsen van Jacobsbaai, de Westkust  van Zuid Afrika. Dat is 20 kilometer van de plek waar ik tussen 2003 en 2014 woon. Een drie jaar lang durend Chinees project, de bouw van 1 pontoon, 1 droogdok van 150 meter en 12 duwbakken, wordt letterlijk met dynamiet opgeblazen.

Een paar weken na de stranding  stel ik in een cafe in Vredenburg, Zuid Afrika, Leo Boer voor aan Luna Vermeulen. Luna is een invloedrijke zakenvrouw, tevens voorzitter van de WestCoast Chamber of Commerce, die besluit om Leo bij de stranding van zijn vracht te helpen. En zo ontstaat er een relatie, die op 11 november 2017 uitmondt in een huwelijk in het lieflijke Zuid Afrikaanse dorpje Tulbagh.        

Jaren van slepende processen tegen de eigenaar van de sleepboot Posh Semco en tegen de Rabobank volgen. Posh Semco handelt onbekwaam en de Rabobank vergeet de sleep correct te verzekeren. Sommige processen duren voort tot op de dag van vandaag.

In april 2018 vraagt Leo Boer of ik zijn zakelijke belangen wil behartigen. Zijn voormalige administrateur, magazijnmeester en asistent flopt in het ontwikkelen van “Het Plaatje”, en de werfbaas vergeet leiding te geven en schrapt het onderhoud van machinepark en kranen. 

Jammer genoeg moet ik de boot afhouden, want ik sta op het punt om Zuid Afrika te verlaten om mij te vestigen op Bonaire.

Leo, die voor uitzaaiende tumoren wordt behandeld, overlijdt op 5 juni 2020.

Genoeg is genoeg

De kat is van huis en de muizen op de werf dansen om de erfenis. De mensen op de vloer zijn er het dupe van. Wanneer de danspartij de vorm aaanneemt van beduvelarij en leugenachtig gedrag, besluit ik om niet langer toe te kijken. De informatie die ik als journalist verzamel, ik ben een van de weinigen die vanaf de eretribune de escapades meemaakt, plaats ik in tal van verhalen op deze website, in podcasts en in video’s.

Een leger van boefjes

De eerste persoon die Luna Vermeulen, de weduwe, aanvalt en op haar karaktermoord pleegt is  Frederik. Hij verdenkt Luna van moord op Leo Boer. Tegelijk hackt zijn zoon de administratie van LJ Boer vastgoed BV die in de Cloud is opgeslagen. Saillante verhalen die met bewijsmateriaal worden gepubliceerd.

Er ontstaat eind 2020 een gevecht tussen de weduwe Luna Vermeulen, die te vuur en te zwaard de werf van haar overleden echtgenoot verdedigt, en de werfbaas. De inzet is dat de werfbaas en tevens aandeelhouder van SWB Werf en SWB Shipping niet met Luna wil samenwerken. Zij is in zijn ogen niet ter zake kundig. Luna beschuldigt de werfbaas van zakkenvullerij. De advocaten van de werfbaas, vermoedelijk gefinancierd door spelers in de maritieme transport sector, benaderen de Ondernemerskamer (OK) voor onderzoek naar het reilen en zeilen bij SWB Werf. Luna Vermeulen moet het veld ruimen

Een aanval op de aandelen van SWB Werf en SWB Shipping volgt:

SWB Werf: Luna Vermeulen erft via Leo Boer 55 procent van de aandelen en werfbaas heeft 45 procent.

SWB Shipping: Luna Vermeulen en werfbaas nemen hierin deel op 50/50 basis. 

Er zit wel een vreemd luchtje aan de 45 procent SWB Werf aandelen van werfbaas. Leo Boer wil de route van de Karel Doorman varen en onderweg wat aan zijn werf verdienen. Tenslotte heeft hij er een leven lang hard voor gewerkt. Leo en ik hebben daar veel over gepraat. Ik adviseerde Leo de werf aan het personeel over te doen. Als tegemoetkoming krijgt hij per jaar een bepaald dividend op zijn weggegeven aandelen. Een plan dat ik kopieerde van een Duitse scheepswerfeigenaar die letterlijk en figuurlijk in hetzelfe schuitje zat.

De aandelen die Leo Boer aan zijn werknemers geeft, worden al gauw door drie stafleden waaronder de werfbaas voor iets minder dan 9,000 euro aangekocht. Zij zien blijkbaar het “grote geld” voorbij komen. Het driemanschap heeft ieder 15% van de werf in handen. 

In 2012 verkopen twee stafleden ieder voor 275,000 euro hun aandelen aan de werfbaas. Dat is pas echt geld verdienen. Meer hierover in de komende episodes.

Na het overlijden van Leo Boer valt de vriend van Frederik, de door Leo Boer onterfde zoon, het legaat van zijn vader aan. Het legaat is de financiele nalatenschap van Leo Boer op de dag van zijn overlijden. De zoon is onterfd, omdat hij zijn vader beduvelt en hem intens haat vanwege ondermeer de relatie en later het huwelijk met Luna Vermeuken. Hij strooit tot op de dag van vandaag allerlei roddels rond varierend van “Leo laat zijn eerste huwelijk op de klippen lopen” en “Luna heeft haar man vermoord”. Dit houdt hij tot op de dag van dit schrijven, 21 augustus 2021, vol.

From: Leo Boer <meesleoboer@gmail.com>
To: info@zwendelfabriek.com
Date: Today 08:40

luna killed my dad

De onterfde zoon start een lastercampagne, die uitmondt in een rechtszaak. De vendetta kunt u straks op deze website lezen.

Frappant is dat Frederik, zijn zoon en de werfbaas met elkaar samenwerken. We laten zien dat zij, samen met nog vele anderen,opereren als een groep “Zwendelaars”. 

Escalatie

In januari verdwijnt de werfbaas van het toneel. Hij heeft geen zin meer om met Luna Vermeulen samen te werken en Luna op haar beurt stelt hem wegens wanbeheer op non-actief. Een nogal verwarrende situatie. Eerst wil werfbaas weg, dan wil hij blijven en dan wordt hij op non-actief gesteld.

Het bedrijfsbeheer wordt overgenomen door Caroline Vermeulen, de dochter van Luna Vermeulen. Zij woont in Nederland. Caroline is met 15 jaar ervaring in bedrijfskunde (plus een medische universitaitre titel) flink gekwalificeerd.  

Caroline brengt orde in de werf. Jammer genoeg is de schade te groot, om deze in twee maanden te klaren. Iedere dag komen weer nieuwe fratsen boven water. Het konijnenhol, om in de termen van de Matrix-film te spreken, gaat dieper dan een ieder denkt. 

In maart 2020 stelt de Ondernemerskamer de directeuren van SWB Werf en SWB Shipping, te weten Luna Vermeulen en werfbaas, op non-actief. SWB Werf en SWB Shipping worden vanaf nu geleid door een zogeheten onafhankelijke directeur. De man vertrouwt Caroline in de funktie van algemeen uitvoerend directeur, geeft haar de vrije hand en prijst haar ondernemingsgeest. 

De onafhankelijke directeur zijn taak is om een regeling tussen de aandeelhouders te treffen en de duwbakken die door SWB Werf in opdracht van SWB Shipping worden gebouwd, te verkopen. De opbrengst moet in de lege kas van SWB Werf worden gestort. Alleen gebeurt dat niet. De Nautico 10 en 14 worden aan een “vriendje” van de werfbaas voor een ton beneden de waarde, te weten voor 650,000 euro, verkocht. Maar er gaat geen 650,000 euro naar SWB Werf, maar slechts 407,000 euro. Dit weet ik weer van een kennis van het “vriendje”.   

Caroline benoemt in december 2020 een bedrijfsvoerder, die in het verleden het volste vertrouwen genoot van Leo Boer. Hij neemt zijn vader, zijn vriend, moeder en zuster mee. 

Zes maanden eerder presenteerde de man aan Caroline bewijsmateriaal met betrekking tot de slechte staat waarin de scheepswerf verkeerde. Hij profileerde zich als een persoon met “hart voor de zaak”. Hij wees zelfs de directie op hun falen. 

In juni 2021 zien we echter een andere bedrijfsvoerder: Hij haalt de in 2017 voor 24,300 euro gerepareerde Deutz motoren uit de oude werf-sleepboot en verpatst deze als schroot.

Dit gebeurt onder de neus van de onafhankelijke direkteur, die volgens een oud-medewerker het incident afdoet met de woorden “Ach, de motoren van die sleepboot waren een milieu-probleem”.

Motoren die niet lekken uit een sleepboot halen zijn plotseling een “milieu-probleem”? Ik noem dit het uithollen van een bedrijf. De enige sleepboot die er is wordt op non-actief gezet.

Het sprookje om voor SWB Werf een betrouwbare manager aan te trekken is uit. De bedrijfsleider verdwijnt door de achterdeur.

Op 14 juni ontslaat de onafhankelijke directeur Caroline. De reden? Het gekibbel tussen de aandeelhouders volgend, zou ik zeggen dat hij ”gefrustreerd” is omdat er geen “overeenkomst”  tussen beide aandeelhouders wordt bereikt. In drie maanden tijd is hij nog geen steek opgeschoten. Ook is hij pissig, zoals Caroline Vermeulen het uitlegt, dat zij hem erop wijst dat het betalen van een Technisch Uitzendbureau belangrijker is dan zijn onkosten en de nota van een transportbedrijf dat de sleepboot motoren ophaalt. 

Aan het eind van het liedje wordt Caroline aangeklaagd voor “verduistering van bedrijfstegoeden”, wordt op haar prive bankrekening beslag gelegd en wordt er politieaangifte gedaan. En de SWB Werf zit op zwart zaad omdat er geen duwbakken worden verkocht. Het lijkt erop alsof SWB Werf in de afgrond wordt gedreven. Ieder wissewasje wordt aangegrepen om Luna Vermeulen voor de rechtbank te dagen. De advokatenkosten lopen in de vele tienduizenden euro’s, eerder een kleine 200 tot 250,000 euro, die ten laste komen van SWB Werf. Luna Vermeulen kost dit gekibbel eenzelfde bedrag. We gaan straks dieper in op het gevecht tussen SWB Werf en SWB Shipping. 

Boekmark deze site. De komende dagen leest u hier de meest geruchtmakende verhalen over de zwendel die plaatsvindt bij “Scheepswerf Boer”.